Na de jeugdteams van Maliskamp speelde hij vooral in het tweede elftal. Maar, was hij nodig, dan deden trainers niet zelden een beroep op hem om het eerste team te helpen. De sterkhouder en betrouwbare libero dichtte menig gaatje in de door hem veelal soeverein geleide verdediging. Of hij werd naar het front gestuurd om juist een bres te slaan in de vijandige verdediging als er va-banque gespeeld moest worden voor het beoogde resultaat. Op welke positie hij ook stond, hij leverde strijd om zijn teamgenoten te helpen.
Helpen, een cruciaal woord in Hans’ voetballeven en daarbuiten. Want na zijn actieve carrière werd hij enkele keren begeleider van de hoofdmacht. En nog altijd - behoorlijk fysieke klachten ten spijt - niet te beroerd om achter de bar in het clubhuis de handen uit de mouwen te steken of de poetsmiddelen te hanteren voor een schoon clubgebouw of om frisse kleedkamers af te leveren. Tegenwoordig lijnt hij ook nog eens de velden af en draait hij er zijn hand niet voor om om bij evenementen een fors aantal liters klassieke (erwten)soep te bereiden. En toen zoon Ron school en voetbal (F.C. Den Bosch) moest zien te combineren, maar ook nog graag een centje wilde verdienen, hielp hij hem voor nop in alle vroegte met diens krantenwijk, gevolgd door een voltijd werkdag als stratenmaker en haast altijd wel een clubactiviteit in de avonduren. En was dat laatste niet het geval dan grote kans dat het biljarten of kaarten werd.
Verenigingsman bij uitstek Hans van Boxtel. Op vragen antwoordt hij duidelijk. Maak verder kennis met dit clubfenomeen.

 Hans van Boxtel

 
Welke dag ben je waar in Rosmalen geboren?

Het was op 28 augustus 1957 aan de Graafsebaan 154 dat ik het levenslicht zag. Kort bij het kruispunt met de vroegere rijksweg vlakbij Jos Verstappen. Vanaf daar kon je linksaf richting Nijmegen, rechtsaf naar Den Bosch en rechtdoor de Maliskampsestraat in. Ging je de andere kant op, dan begaf je je via de Kattenboschstraat (nu Sasseltberg) naar Rosmalen.
Later zijn we verhuisd naar de mooie Wambergstraat en woonden daar op nummer 6.
In die maand dat ik ter wereld kwam, werd in Rusland de Spoetnik 1 gelanceerd, de allereerste onbemande, kunstmatige satelliet of kunstmaan die in een baan om de aarde werd gebracht.

Wie is je vader en wie je moeder?
Harrie van Boxtel en Luus Westerlaken.

Heb je een relatie en met wie? Ook (klein)kinderen?
Ik ben getrouwd met de veelal goedgehumeurde Marijke van Oss en we hebben twee geweldige kinderen. Zoon Ron en dochter Silvia. Die hebben op hun beurt ook weer twee kinderen. Ron twee zoontjes, Raf en Wes terwijl Silvia twee dochtertjes ter wereld heeft gebracht, Yacintha en Lavinia. Het leuke van het hele totaal is, dat die kleintjes in tussenposen van telkens twee jaar opvolgen. Het getal twee speelt bij toeval dus een grote rol.

Wat deed je en wat doe je bij Maliskamp?
In mijn jonge jaren heb gevoetbald bij de club. Nadat mijn schoenen aan de wilgen gingen, heb ik van alles gedaan. Maar vooral begeleider van het eerste elftal, ook nu nog. Verder help ik alweer geruime tijd met het natje en droogje in het clubhuis. Ook lijn ik de velden af en ondersteun ik actief bij schoonmaakwerkzaamheden.

Je speelde vroeger zelf ook. In welke teams van Maliskamp?
Veel heb ik gespeeld in het tweede elftal, maar was altijd beschikbaar voor het eerste team. Daar heb ik best vaak mijn opwachting gemaakt, maar ik was zeg maar geen constante factor, geen constante keuze voor de trainers. De jeugdafdeling van Maliskamp heb ik helemaal van onderaf doorlopen natuurlijk.

Op welke posities?
Vooral als laatste man of libero, zoals dat toen nog zo prachtig werd genoemd. En vaak dook ik nog op in de spits als dat vereist was. Als breekijzer, stormram of pinchhitter. En soort van Wout Weghorst van mijn tijd, alleen een wat ander postuur… en niveau.

Hoe kijk je terug op het voorbije seizoen?
We hebben een geweldig seizoen gekend. Jammer dat we het net niet gehaald hebben. Op de cruciale momenten hebben we het laten liggen. Dat was thuis tegen directe concurrent R.K.T.V.C. toen we met maar liefst 1-5 op de broek kregen. In de eerste ronde van de nacompetitie was D.O.S.L. uit Leende ons voor. Een aan hen dubieus toegekende strafschop op slag van rust was de inleiding van de nederlaag. Die tik kwamen we niet meer te boven en werd het 0-3.

In het nieuwe seizoen kom je te spelen tegen B.V.V. en Wilhelmina, twee in Nederland toch wel legendarische, gerenommeerde clubs, maar ook R.K.V.S.C., jarenlang in de kelderklasse vertoevend. Hoe kijk je daar tegenaan?
Het wordt gewoon een moeilijk seizoen voor ons, maar ik verwacht wel dat het een mooie en leuke competitie zal zijn. Ik hoop dat we in deze klasse met toch wel sterke ploegen als O.D.C., B.V.V., Wilhelmina en D.V.G. middenin zullen eindigen. Misschien is een nog grotere wens dat het competitieverloop sportief mag zijn.

Wat verwacht je van de competitie 2023 - 2024?
Wat ik al zei dat we de middenmoot halen en vooral dat het allemaal een sportief gebeuren gaat worden.

Durf je een voorspelling te doen over kampioenschap en degradatie?
Tot de kampioenskandidaten reken ik toch wel vooral O.D.C. en D.V.G. en voor de rode lantaarn denk ik aan het rijtje H.R.C. ’14, R.K.V.S.C. en S.C. Elshout als kanshebbers.

Als ik zeg 1988, wat is dan jouw reactie?
Een jaar met superherinneringen! Toen werd ik voor de eerste keer vader, om nooit te vergeten! Sportief gezien bereikte ik als speler met het eerste elftal promotie naar toen nog de eerste klasse van de Afdeling Noord-Brabant. Dat was mijn eerste “grote titel”. Op het terrein van B.V.V. klopten we F.C. Engelen (hun oefenmeester was Wim van Doleweerd, onze oud-trainer) met maar liefst 5-2. “Vliegtuig” Dick Bouman joeg toen de 1-0 van grote afstand in de bovenhoek.
En niet te vergeten het Nederlands elftal dat in München Europees kampioen werd. Oranjes eerste grote titel.

Wat vind je het mooiste / positiefste moment in je periode als actieve voetballer?
Toch zeker wel die promotie tegen F.C. Engelen. De hele ambiance, de beleving van iedereen en uiteraard het feest daarna.

En wat is als niet-speler?
Het kampioenschap in het jaar dat Bert van Kessel de trainer was. Ik was toen begeleider. Een tijdje lang voerden we een gelijk opgaande strijd met L.S.V. Boxtel. Uiteindelijk beslisten we de competitie met een riante voorsprong van maar liefst 21 punten op de nummer twee en een doelsaldo van 104 – 25 in 22 wedstrijden. We speelden één keer gelijk en wonnen voor de rest alles. In dat seizoen - we hebben het over 1999 - 2000 - waren we zo ongeveer de eerste amateurkampioen in Nederland. Carnaval moest toen nog komen…

Wat het minst mooie / meest droevige / negatieve?
Dat ik in 1976 al heel jong - ik was amper 19 jaar - mijn vader verloor. Hij werd maar 47 jaar oud.
Op sportief vlak is dat degraderen. In één week maar liefst tweemaal. Eerst met het tweede na een beslissende halve nacompetitie met Prinses Irene 3 en B.M.C. 3 legden we het loodje. En, heel zuur, kwam daar ook nog eens de bittere pil van het eerste elftal overheen. In ook al een beslissingswedstrijd voor lijsbehoud in Maren-Kessel klopte Rossum ons. In de verlenging kregen we de 1-2 om de oren en uit dat dal klommen we niet meer op. De diepe, diepe treurnis en droefheid in het kleedlokaal staan me nog heel erg bij.

En ook hier wat is als niet-speler?
De degradatie van het eerste elftal in 2012. Het tweede seizoen in de derde klasse wisten we het vege lijf niet te redden. Nog altijd vind ik dat deze degradatie niet nodig was. We hadden toen naar mijn mening een team dat wel degelijk in die klasse zijn partijtje kon meeblazen. Was erg zonde!

Denk je dat Maliskamp in de toekomst zelfstandig blijft bestaan?
Ja, dat denk ik zeker wel. We beschikken op het ogenblik over veel jeugdteams. En, je kent het gezegde “Wie de jeugd heeft, heeft de toekomst”. Nou, op ons dus helemaal toepasbaar. En vergeet niet dat in de groep van O16 echt talent zit. Die speelt voor Maliskamp-begrippen komende competitie op een hoog niveau. Moeten we zien te koesteren!

Geef je oordeel over O.J.C. Rosmalen en over R.K.K.S.V. Kruisstraat.

O.J.C. Rosmalen boert goed, ook sportief maar is naar mijn idee veel te groot. R.K.K.S.V. vind ik niet zo goed bezig. Mijn indruk is dat ze met een verkeerde visie, een verkeerd beleid bezig zijn.

Hans, samen met zijn vrouw Marijke

Vind je dat Ron het maximale uit zijn voetbalmogelijkheden heeft gehaald?
Wat ik vind is niet belangrijk, wat hijzelf vindt en vond dat telt. Ron heeft altijd zelfstandig zijn eigen keuzes gemaakt.

Je kleinzoons Raf en Wes, dat worden ook voetballers, hè?
Ik denk het wel. Raf voetbalt al bij B.M.C. in de O7. Hij is bloedfanatiek. Dat heeft-ie niet van een vreemde, zal ik maar zeggen. Wes is pas 3, heeft denk ik meer talent, maar dat wil niks zeggen. Je moet vooral het goede karakter hebben.

Blijf je actief bij Maliskamp en hoelang wil je dan nog doorgaan?
Zeker. Zolang de gezondheid dat toelaat.